Hanka Ordonówna (1902-1950)

Naprawdę nazywała się Maria Pietruszyńska. Po ukończeniu sześciu lat uczęszczała do szkoły baletowej przy Teatrze Wielkim w Warszawie, w którym zadebiutowała w 1917 r. Rok później związała się z warszawskim teatrzykiem "Sfinks" i lubelskim "Wesoły UI". W 1922 r. dzięki poetce Zofii Bajkowskiej została przyjęta do słynnego kabaretu "Qui Pro Quo", z którym współpracowała do 1931 r. W tym roku została żoną hrabiego Michała Tyszkiewicza. Po zamknięciu "Qui Pro Quo" występowała z własnymi recitalami na scenach warszawskich teatrzyków, m.in. Bandy, Wielkiej Rewii i Cyrulika Warszawskiego. Śpiewała w Niemczech, ZSRR, Grecji, Palestynie, występowała w teatrach dramatycznych, grała w filmach.

Po wybuchu II wojny światowej została aresztowana i przebywała w obozie pracy dla kobiet w Uzbekistanie. Po podpisaniu układu polsko-radzieckiego w 1941 r. wyjechała jako opiekunka dzieci z II Korpusem Armii Polskiej na Bliski Wschód. Podjęła się ratowania polskich dzieci, które znalazły się w ZSRR. Artystce udało się z pomocą męża wywieźć kilkaset sierot na Bliski Wschód, gdzie zaopiekowały się nimi polskie placówki.

Mieszkała w Hajfie, w Indiach, po wojnie osiadła w Bejrucie, gdzie zmarła na gruźlicę w 1950 r. W 1989 r. jej prochy sprowadzono do kraju i złożono w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

7 grudnia 1991 r. Hanka Ordonówna została patronką naszej szkoły.